Lejyoner hastalığı, hava yolu ile insan vücuduna bulaşarak akciğerlere yerleşen ve zatürreye yol açan ciddi bir hastalıktır. Legionella pneumophila isimli bakterinin sebep olduğu bu hastalık özellikle nemli ortamlarda, göl, nehir, dere, termal su ve çamur banyolarında bulunur. Bu ortamlarda uzun süre bulunan kişilere nem ve hava yolu ile bulaşabilir. Legionella pneumophila doğada bulunan sular sayesinde şehir sularına bulaşabilir. Şebeke sularının temizlenmesinde kullanılan ileri tekniklere rağmen bu durum oldukça yaygındır. Daha sonra bina su sistemlerine yerleşerek, uygun ortamlarda çoğalabilir. Bu bakteri genellikle su olan bölgelerde ve suda bulunur.

Aynı zamanda günümüzde kullanılan klimaların filtrelerinde, uygun ortam ve ısılarda çoğalarak ortam havasına geçebilir. Çoğunlukla otellerin ve hastanelerin odalarında bulundurdukları klimalardan insanlara kolaylıkla bulaşabilir. Bu sebeple günümüzde klima rahatsızlığı olarak da bilinmektedir. Lejyoner hastalığı, çok ciddi bir rahatsızlık olup, ölümlü sonuçlara sebep olabilir.

Lejyoner hastalığının enfeksiyon yapma riski oldukça düşüktür. Bu bakteriyi vücuduna alan kişilerin yalnızca %1 ile %5'inde hastalık ortaya çıkar. Kişide hastalığın ortaya çıkabilmesi için bazı rahatsızlıklarının veya bağışıklık sisteminin zayıf olması gerekmektedir. Normal bağışıklık sistemine sahip sağlıklı kişiler bu bakteriye maruz kalsalar bile hastalık gelişmez. Hastalığın ortaya çıkması için bazı risk faktörlerini taşıyor olmak gerekmektedir.

Risk faktörlerinden en önemlileri; kişinin solunum yolları direncini veya vücut direncini zayıflatan etkilerdir. 50 yaşın üzerinde olmak, alkol bağımlılığı, sigara tiryakiliği, bağışıklık sisteminin düşük olması ve kronik bir akciğer rahatsızlığının olmasıdır.

Lejyoner hastalığı, bünyesi zayıf olan kişilere daha çabuk bulaşmaktadır. Bakterinin bulaştığı her kişide rahatsızlık meydana gelmez. Özellikle şeker ve kanser hastaları, içki ve sigara kullananlar, siroz hastaları, böbrek ve akciğer hastalarının yakalanma olasılığı daha yüksektir. Bakteri vücuda alındıktan 2 ile 10 gün sonra hastalık kendini göstermeye başlar. Hastada birkaç gün sonra halsizlik ve yorgunluk başlar. Aynı zamanda çoğu hastada yüksek ateş meydana gelir. Zamanla alt solunum enfeksiyonu belirtileri başlar. Göğüs ağrısı ve nefes darlığı ortaya çıkar. Çoğu hasta balgam çıkaramaz. Hastalığın en önemli belirtileri arasında geçmeyen öksürük, kusma, ishal, baş ağrısı, kas ve eklem ağrıları, mide bulantısı ve yüksek ateş yer alır. Zatürre belirtisinden farklı olarak bilinç kaybı, hatırlamama, bilinç bulanıklığı ve ishal rahatsızlıkları daha yoğun yaşanır.

Hastanın hangi şikâyetlerden yakındığı, uzman hekimin bulguları ve akciğer filmi diğer akciğer enfeksiyonlarından ayırt edilmesi için yeterli olmayabilir. Bu sebeple tanıda birinci etken hastalığın ilk olarak akla gelmesidir. Lejyoner hastalığında, erken teşhis çok önemlidir; hemen tedaviye başlanması hastalığın ilerlememesi için kritik öneme sahiptir. Bu rahatsızlıkta eritromisin gibi antibiyotikler kullanılmaktadır. Penisilin ve bu antibiyotiğe benzer antibiyotikler tedavide yetersizdir. Bu sebeple Lejyoner hastalığından şüpheleniliyorsa hastanın uzman bir hekim tarafından mutlaka izlenmesi gerekmektedir. Tedavi süresi 14 ile 21 gün arasında değişmektedir. Bu antibiyotikler doktorun tavsiye ettiği sürede ve dozda mutlaka kullanılmalıdır. Bu hastalığa yakalananların %15 ile %20'si ölümle sonuçlanabileceğinden tedavi büyük önem taşır.