Otizm, beynin farklı bölgelerinin aynı anda uyumlu bir şekilde çalışamamasından kaynaklanan, doğumdan sonra genellikle ilk 3 yıl içinde kendini belli eden ve hayat boyu devam eden karmaşık bir nörogelişimsel bozukluktur. Sosyal etkileşimde ve sözel iletişimde ciddi problemlerle karakterizedir. Otizm, doğumdan hemen sonra teşhis edilemese de, erken müdahale ve özel eğitimlerle belirtileri azaltmak mümkündür. Gebelikten bir ay önce ve gebelik sırasında kullanılan folik asit, otizm riskini önemli ölçüde azaltmaktadır. Günümüzde her 100 çocuktan birinde otizm görülmektedir, bu da ailelerin hayatını derinden etkileyebilir. Ayrıca, kızamık, kızamıkçık ve kabakulak aşılarının otizme yol açtığı şeklindeki iddialar kesinlikle bilimsel temele dayanmamaktadır; bu aşılar hastalıklardan korunmak için mutlaka yapılmalıdır.

Otizm, doğuştan gelen bir durum olmakla birlikte, ebeveynler tarafından genellikle ilk 3 yıl içinde fark edilebilir. Kucaklanmaktan hoşlanmama, yapılan şakaları anlamama ve konuşmada gerilik gibi belirtilerle anlaşılabilir. Bazı durumlarda çocuklar konuşmaya başlayabilir, ancak daha sonra bu becerilerini kaybedebilirler. Erken teşhis edilen otizmde, özel eğitim ve terapi ile otizmli bireylerin yaşam kalitesini artırmak mümkündür. Tedavi ve eğitimlerin amacı, otizmli çocukların kendi sorumluluklarını yerine getirebilme becerilerini kazandırmaktır. Otizm belirtileri kişiden kişiye farklılık gösterebilir ve zamanla değişebilir. Depresyon, hiperaktivite ve anksiyete gibi durumlar için ilaç tedavisi uygulanabilir. Destek ve eğitim konusunda doktorunuza başvurabilir ve yasal gruplara üye olabilirsiniz. Otizmli bireylerde uyku problemleri yaygındır ve bu durum için de tedavi uygulanabilir. Otizm engellenebilir bir durum olmasa da, erkeklerde kadınlara göre dört kat daha fazla görülmektedir. Otizmli bireylerin %70'inde zihinsel gerilik görülürken, %10'unda üstün zekâlılık gözlemlenmiştir.