Disleksi, sıklıkla gelişim geriliği olarak yanlış anlaşılan bir öğrenme bozukluğudur. Bebeklerin çoğu, büyüme döneminde çevrelerindeki olayları iç dünyalarında algılayarak ve hızla öğrenerek gelişir. Her geçen gün büyüyen bebek, çocukluk döneminde aile kurallarını anlayarak davranışlarını belirler. Ancak disleksi hastalığı olan bebeklerde çocukluğa geçiş dönemi daha zorludur. Bu bebekler, annelerinin veya çevresindekilerin davranışlarını tam olarak algılayamazlar ve çocukluk dönemine ulaştıklarında algılama problemleri yaşadıkları için zihinsel olarak diğer çocuklara göre gerilik gösterebilirler. Disleksi, hafif düzeyde ise ailelerin çabaları çocuğun normal yaşantıya ulaşmasına yardımcı olabilir. Ancak disleksi ileri düzeyde ise ailenin daha fazla zorluk yaşadığı bir durum ortaya çıkar. Çocuğun bu durumu, doğru yollar izlenir, aile doğru tutumlar sergiler ve uygun bir eğitim sağlanırsa, önemli ölçüde iyileştirilebilir.

Öncelikle anlayışlı olmak ve sabır göstermek önceliklidir. Anne ve babanın tutumu, çocuk için tedavi niteliği taşımaktadır. Sabırla anlatılan konular, sevgiyle bakan gözler ve samimiyet, çocuğun sizi anlamasına fayda sağlayacaktır. Çocuğa farkındalık duygusunu vermek için aile bireylerinin çocuğun sevgisini kazanmaları ve samimiyetlerine güvenmeleri gereklidir. Daha sonra çocuğun kuralları yavaş yavaş öğrenmesi, tehlikeli davranışları terk etmesi ve olayların sonuçlarını önceden kestirebilme yeteneği çocuğa kazandırılmalıdır. Çocuğun hayata atacağı her doğru adım, emeklerinizin boşa gitmediğini gösterecektir. Sadece bunun için sabır ve zaman gereklidir.