Myasthenia Gravis (MG) otoimmün bir hastalık olup, nöroloji alanında önemli bir yere sahiptir. Bu hastalık, göz hareketlerini kontrol eden kaslar, çiğneme ve yutma gibi istemli kas hareketlerinde belirgin semptomlarla kendini gösterir. Özellikle beyinden gelen sinyallerin etkilediği kaslarda, belirli zamanlarda nöbetler şeklinde ortaya çıkan kas kuvvetsizliği olarak tanımlanır. MG hastalığı genellikle 20-30 yaş arası kadınlarda daha sık görülürken, erkeklerde çoğunlukla 50 yaş üzeri bireylerde ortaya çıkar. Ancak, her iki cinsiyette de herhangi bir yaşta görülebilir. Uygun tedavi ile MG hastalığı tamamen iyileştirilebilir.

MG hastalığının nedeni tam olarak bilinmemekle birlikte, genetik bir hastalık değildir. Yani anne veya babadan geçme olasılığı yoktur. Bulaşıcı özelliği de olmayan bu hastalık, nadir durumlarda MG hastası olan anneden bebeğe antikor geçişi sebebiyle fetusa geçici olarak bulaşabilir. Genellikle yeni doğanlarda görülen bu durum, yaklaşık 2 ay sonra iyileşme gösterir. MG hastalığı çoğunlukla, sinirlerin geçtiği kaslardaki alıcılara hastanın kendi vücudu tarafından üretilen antikorların etkimesi sonucu ortaya çıkar. Fiziksel olarak zorlayıcı aktiviteler, bazı enfeksiyon hastalıkları ve hamilelik gibi durumlar hastalığın tetikleyicileri olarak düşünülmektedir. Ayrıca, MG hastalığında bağışıklık sisteminin bozukluklarının ortaya çıkması, bu hastalığın bağışıklık sistemi ile ilişkili olma ihtimalini düşündürür.

MG hastalığı, kas gücünün azalması ile kendini gösterir. Hastalar, kas gücünde azalma yaşar ve bu durum ilerleyen zamanlarda daha da ağırlaşarak hareket kaybına neden olabilir. Hastalık genellikle kişinin yaşadığı ruhsal gerilim veya solunum yollarında ortaya çıkacak bir enfeksiyon gibi durumlar sonrasında belirginleşir. Hastalığın ilk belirtileri hamilelikte, doğumun ardından ilk üç ayda veya anestezi esnasında kullanılan bazı ilaçlar sonucu gelişebilir. MG hastalığı en çok göz kasları, yüz, boyun çevresindeki kaslar ve alt çene kaslarında belirti verir. Hastalık ilerledikçe belirtiler diğer kaslarda da görülebilir.

MG hastalarının göz kasları zayıflar ve göz kapakları düşer. Göz kapağının kapanma hareketinin yeteri kadar olmaması ile ortaya çıkan MG hastalığı, aynı zamanda çiğneme, yutma ve sesin oluşmasına yardımcı olan kaslarda da görülür. Bu durumda, kişi çiğnemede zorluk çeker ve bu nedenle normal beslenmesi ve uzun süre konuşması güçleşir; ses kısıklığı ortaya çıkabilir. Hastanın kaslarındaki güç kaybı özellikle akşam ve gece saatlerinde daha da artar. MG hastalığından etkilenen kaslar, hareketlerini düzenli yapamaz hale gelir ve bu nedenle kişide titremeler ortaya çıkabilir. Göz çevresindeki kaslar ile boyunun arka kısmındaki kaslarda güçsüzlük ve ağrı oluşabilir. Bazı durumlarda ağrılar şiddetlenebilir ve bazı hastalarda kalça, el ve yüz bölgesinde uyuşmalar olabilir.

MG hastalığının tedavisinde, hastaya antikolinesteraz ilaçlar (tensilon veya prostigmin gibi) ve bağışıklık sisteminin hastalığa karşı oluşturacağı tepkiyi azaltan immunsupresif ilaçlar reçete edilir. Ayrıca, immünoglobulin ve ameliyat gibi tedavi yöntemleri de uygulanabilir. İmmünoglobulin, sinir sistemine bağışıklık sisteminin etkisini engelleyen bir kan ürünü olup, hastalığın tedavisinde önemli bir rol oynar.